۵۳- سورة النجم در کشف الاسرار و عدة الابرار رشیدالدین میبدی
قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. ,
وَ النَّجْمِ إِذا هَوی (۱) بپاره‌ای از قرآن هر گه که فرود آید از آسمان. ,
ما ضَلَّ صاحِبُکُمْ وَ ما غَوی (۲) گم راه نگشت این مرد شما و راه کژ نرفت. ,
وَ ما یَنْطِقُ عَنِ الْهَوی (۳) و هیچ سخن نگوید بوایست تن خویش. ,
این سورة هزار و چهارصد و پنج حرف است سیصد و هشت کلمه و شست و دو آیت، جمله بمکه فرود آمد مگر یک آیت: الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ این یک آیت بقول ابن عباس بمدینه فرود آمد. و درین سورة دو آیت منسوخ است یکی: فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّی عَنْ ذِکْرِنا معنی اعراض منسوخ است بآیت سیف. ,
دیگر آیت: وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعی منسوخ است بقوله تعالی: «و الذین آمنوا و اتبعناهم ذریاتهم بایمان الحقنا بهم ذریاتهم» و در فضیلت سورة روایت کنند از ,
ابیّ بن کعب قال قال رسول اللَّه (ص) من قرء و النجم اذا هوی اعطی من الاجر عشر حسنات بعدد من صدّق بمحمد و جحد به. ,
و عن ابن مسعود قال هذا اوّل سورة اعلنها رسول اللَّه (ص) بمکه. ,
این سورة هزار و چهارصد و پنج حرف است سیصد و هشت کلمه و شست و دو آیت، جمله بمکه فرود آمد مگر یک آیت: الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ این یک آیت بقول ابن عباس بمدینه فرود آمد. و درین سورة دو آیت منسوخ است یکی: فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّی عَنْ ذِکْرِنا معنی اعراض منسوخ است بآیت سیف. ,
دیگر آیت: وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلَّا ما سَعی منسوخ است بقوله تعالی: «و الذین آمنوا و اتبعناهم ذریاتهم بایمان الحقنا بهم ذریاتهم» و در فضیلت سورة روایت کنند از ,
ابیّ بن کعب قال قال رسول اللَّه (ص) من قرء و النجم اذا هوی اعطی من الاجر عشر حسنات بعدد من صدّق بمحمد و جحد به. ,
و عن ابن مسعود قال هذا اوّل سورة اعلنها رسول اللَّه (ص) بمکه. ,
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. اسم یدلّ علی جلال من لم یزل. اسم یخبر عن جمال من لم یزل. اسم ینبّه علی اقبال من لم یزل. اسم یشیر الی افضال من لم یزل. ,
فالعارف شهد جلاله فطاش و الصّفی شهد جماله فعاش و الولیّ شهد اقباله فارتاش. ,
نام خداوندی که او را جلال بی‌زوال است و جمال بر کمال. جلال او آتش عالم سوز است و جمال او نور جهان افروز. جلال او غارت دل مریدان است و جمال او آسایش جان ممتحنان. جلال او غارت کننده دلی که درو رخت نهد، جمال او چون جلوه گردد غمان از دل برکند. ,
عارف بجلال او نگرد بنالد، محب بجمال او نگرد بنازد. آن یکی مینالد از بیم فصال، این یکی می‌نازد بامید وصال. بیچاره کسی که نام او شنود و نه از جمال او خبر دارد نه از جمال او اثر بیند. ,