روزهای هفته در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 باشد ابروی و موی و خوی تو خوب پنجشنبه به مشتری منسوب

2 باده در ده که عمر بی باده نیست نزدیک بخردان محسوب

3 خاصه بر یاد آنکه کرد خدای از پی عدل ملک او منصوب

4 شه ملک ارسلان که دولت او غالبست و عدوی او مغلوب

1 آدینه مزاج زهره دارد چون آمد لهو و شادی آرد

2 ای زهره جمال باده درده کامروزم باده به گوارد

3 بر یاد خدایگان عالم کو ملک جهان به عدل دارد

4 سلطان ملک ارسلان که جودش چون چرخ همی زمین نگارد

1 یک شنبه است و دارد نسبت به آفتاب بر روی آفتاب به من ده شراب ناب

2 ای آفتاب روی بده باده ای که آن در روشنی حکایت گوید ز آفتاب

3 بر یاد خسروی که چو می یاد او خورم آب حیات گردد در دست من شراب

4 سلطان ابوالملوک ملک ارسلان که هست او را ز چرخ تاج ملوک جهان خطاب

1 سه شنبه به مریخ دارد نسب چرا باده ندهی مرا ای عجب

2 بده باده لعل مریخ رنگ که مانند مریخ تابد به شب

3 شود مر مرا باده تلخ نوش ز دست تو ای دلبر نوش لب

4 به یاد ملک ارسلان خسروی که تاج عجم گشت و فخر عرب

1 چهارشنبه بتا نوبت عطارد راست نشاط باید کرد و نبید باید خواست

2 بتا عطارد جادو و چشم تو جادو ازین دو جادوگر مظلمت کنیم رواست

3 به پیش شاه ملک ارسلان بن مسعود که پادشاه زمینست خسرو دنیاست

4 جهان ستانی شاهی که نام او بر ملک چو مهر بر درم است و چو نقش بر دیباست

1 زحل والی شنبه است ای نگار مرا این چنین روز بی می مدار

2 زحل تیره رأیست و تاریک جرم تو خیز و می لعل روشن بیار

3 که امروز گیتی همه روشن است ز اقبال و عدل شه کامگار

4 ملک ارسلان پادشاهی که او زمانه فروزست و گیتی نگار

1 دوشنبه که دارد مزاج ماه ای ماه چو ماه مجلس بفروز و جام باده بخواه

2 چرا نخواهم باده چرا نجویم فخر که شادمانه ام از عز ملک شاهنشاه

3 ابوالملوک ملک ارسلان بن مسعود که فخر و کبر کند زو همیشه افسر و گاه

4 از آن سپید و سیاهست روز و شب را رنگ که روی ملک سپیدست و چتر شاه سیاه