قطعات (گزیدهٔ ناقص) در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان
1 شاعران بینوا خوانند شعر با نوا وز نوای شعرشان افزون نمی‌گردد نوا
2 طوطی‌اند و گفت نتوانند جز آموخته عندلیبم من که هر ساعت دگر سازم نوا
3 اندر آن معنی که گویم بدهم انصاف سخن پادشاهم بر سخن، ظالم نشاید پادشا
4 باطلی گر حق کنم عالم مرا گردد مقر ور حقی باطل کنم منکر نگردد کس مرا
1 ناگه خروس روزی در باغ جست در زیر شاخ گل شد و ساکن نشست
2 آن برگ گل که دارد بر سر بکند اندر دو ساق پایش دو خار جست
3 آن از پی جمالی بر سر بداشت و آن از پی سلاحی برپای بست
1 گرمابه سه داشتم به لوهور وین نزد همه کسی عیان است
2 امروز سه سال شد که مویم مانندهٔ موی کافران است
3 بر تارک و گوش و گردن من گویی نمدتر گران است
4 از رنج دل اندکی بگفتم باقی همه در دلم نهان است
1 آگاه نیست آدمی از گشت روزگار شادان همی نشیند و غافل همی رود
2 دل بستهٔ هواست گزیند ره هوا تن بندهٔ دل آمد و با دل همی رود
3 هر باطلی که بیند گوید که هست حق حقی که رفت گوید باطل همی رود
4 ماند بدانکه باشد بر کشتیی روان پندارد اوست ساکن و ساحل همی رود
1 بر تو سیدحسن دلم گرید که چو تو هیچ غمگسار نداشت
2 تن من زار بر تو می‌نالد که تنم هیچ چون تو یار نداشت
3 زان ترا خاک در کنار گرفت که چو تو شاه در کنار نداشت
4 زان اجل اختیار جان تو کرد که به از جانت اختیار نداشت
1 پنجاه و هفت رفت ز تاریخ عمر من شد سودمند مدت و نا سودمند ماند
2 وامروز بر یقین و گمانم ز عمر خویش دانم که چند رفت و ندانم که چند ماند
3 فهرست حال من همه با رنج و بند بود از حبس ماند عبرت و از بند پند ماند
4 از قصد بدسگالان و ز غمز حاسدان جان در بلا فتاد و تن اندر گزند ماند
1 کدام رنج که آن مر مرا نگشت نصیب کدام غم که بدان مر مرا نبود نوید
2 اگر غم دل من جمله عمر می بودی به گیتی اندر بی‌شک بماندمی جاوید
3 همی بپیچم از رنج دل چو شوشهٔ زر همی بلرزم بر خویشتن چو شاخک بید
4 امید نیست مرا کز کسی امید بود امید منقطع و منفطع امید امید
1 دریغا جوانی و آن روزگار که از رنج پیری تن آگه نبود
2 نشاط من از عیش کمتر نشد امید من از عمر کوته نبود
3 ز سستی مرا آن پدید آمده است در این مه که هرگز در آن مه نبود
4 سبک خشک شد چشمهٔ بخت من مگر آب آن چشمه را زه نبود
1 در وفات محمد علوی خواستم زد به نظم یک دو نفس
2 باز گفتم که در جهان پس از او زشت باشد که شعر گوید کس
1 معروف‌تر از من به جهان نیست خردمند پس بسته چراام به چنین جایی مجهول؟
2 نه خفته نه بیدار نه دیوانه نه هشیار نه مرده و نه زنده نه برکار و نه معزول!