رباعیات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 این چرخ بسی بدل کند نوها را بدخوست از آن بدل کند خوها را

2 هم زشت کند به طبع نیکوها را هم ضعف دهد به قهر نیروها را

1 ای بخت مرا سوخته خرمن کردی بی جرم دو پای من در آهن کردی

2 در جمله مرا به کام دشمن کردی با سگ نکنند آنچه تو با من کردی

1 چون دید که بر عزم سفر دارم رای آمد به وداعم آن بت روح افزای

2 سوگند همی داد که از بهر خدای ای عهد شکسته در سفر بیش مپای

1 عشق آتشی افروخت که از بسیاری در دوزخم افکند همی پنداری

2 دل سوخته بودی به هزاران زاری گر آب دو چشم من نکردی یاری

1 فر ابدی و نعمت جاویدی نخل عیشی و گلبن امیدی

2 خوبی و خوشی مشتری و ناهیدی فرزند مهی نبیره خورشیدی

1 ای دولت هند را جمالی دادی ای شادی زین قبل به غایت شادی

2 ای چرخ تو در دهان عالم دادی کای دولت شیرزاد باقی بادی

1 ای تن تو به طبع بار بیمار کشی خوشدل خوشدل رنج و غم یار کشی

2 از چرخ همی بلای بسیار کشی خوش بر تو نهد بار که خوش بار کشی

1 آخر نگذاردم فلک چون زاری آخر بجهد فضل مرا بازاری

2 آخر بد ماندم جهان گلزاری عذری خواهد ز من بهر آزاری

1 بنمودی مقنعی مهی ناگاهی تا هر که پدید گشت چون گمراهی

2 او داشت فرو برده به چاهی ماهی داری تو فرو برده به ماهی چاهی

1 ای شاه عدو بندی و هم قلعه گشای ای خسرو جمجاه سکندر سیمای

2 ای رأی تو چون مهر فلک ملک آرای زین بند رهیت را رهایی فرمای