مثنویات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 بانو آن نادر جهان بسرود حمله آورد بر بریشم رود

2 از بر آواز در سر افکندست به گلو مقنعه در افکندست

3 گفتمی هست دختر لرزان گر نبودیش نرخ سخت ارزان

4 دارد او همت و طریقه آن که نباشدش خانه بی مهمان

1 ماهوک در میان چو در گردد مجلس از خرمی دگر گردد

2 طقطق پای او چو برخیزد شادی و لهو در هم آمیزد

3 بس نشاطی و مجلسی طیبی است عیش را و نشاط را سببی است

4 مادر قحبه را نکو خلف است روسپی زاده را نکو علف است

1 طیبتی می کنم معاذالله از پی خرمی مجلس شاه

2 شاعر آری چنین بود گستاخ که بگوید سخن به نظم فراخ

3 چون از آن مجلس بهشت آیین دورم افکند روزگار چنین

4 من دگر چاره ای ندانم کرد دل ازین نوع خوش توانم کرد