مثنویات در دیوان اشعار مسعود سعد سلمان

1 پدری کز همه ملوک جهان چرخ هرگز چو او نداد نشان

2 پادشاه زمین ملک مسعود که نصیبش ز چرخ هست مسعود

3 گوید امروز شیر زان منست گویی اندر میان جان منست

4 دل او در هوای من گردد همه گرد رضای من گردد

1 من که مسعود سعد سلمانم کمتر و پستر از ندیمانم

2 شاه بی موجبی عزیزم کرد وز همه بندگان پدید آورد

3 جای من پیش خویشتن فرمود تا مکان و محل من بفزود

4 دان که من کس نیم گدایی ام سست عقل و ضعیف رایی ام

1 بوالفضایل که سیدیست اصیل زهره شیر دارد و تن پیل

2 کارها دیده بزمها خورده کامها رانده رزمها کرده

3 فخر گردان و تاج را دانست زو دل شاه سخت شادانست

4 شاه را طبع در نشاط آرد می که با او خورند بگوارد