قطعات در دیوان اشعار جویای تبریزی

1 میرزای یگانه شاه حسین مرشد معنی اوستاد سخن

2 آه کان طوطی خجسته مقال کرد چون گنج زیر خاک وطن

3 یوسف مصر خوش کلامی بود گشت بی او زمانه بیت حزن

4 عنبر آگین لحد ز پهلویش مشک بیز از کنار اوست کفن

1 زهی خجسته بیانی که بال شهرت یافت ز جنبش دو لبت گاه نطق مرغ سخن

2 به عهد نور ضمیرت ز پرتو خورشید غبار آرد هر روز دیدهٔ روزن

3 زبهر آنکه صفا گیرد از ضمیرت وام ز کوهسار شود آینه جلای وطن

4 نسیم خلق تو بر گلستان وزید که نیست زغنچه فرقی تا نافهٔ غزال ختن

1 این آینه خانه از وفور لمعان وز صافی و روشنی بود چشم جهان

2 نواب درو نشسته چون مردم چشم خدام به دورش زده صف چون مژگان