واسطة العقد - اشعار پراکنده در دیوان اشعار جامی

1 ابروی تو به صورت ظاهر چو بنگرم ماه بلند مرتبه را یاد ناورم

1 ای آمده سوی بیدلان دیر به دیر وز سنگدلی به خونشان گشته دلیر

2 دیدم رخ خوب تو در اثنای دو روز چون بنمودی میان امروز و پریر

1 شد نهان زابروی تو مه چو هلال اول شب به دعا طالب مه گو بگشا گوشه لب

1 سقاک الله ای دیار که از دور روزگار

2 تهی مانده ای ز یار من و جان بی قرار

3 به گرد تو اشکبار چه پنهان چه آشکار

4 چو ابری که در بهار کند گریه بر چمن

1 چون جمع شود ز عقل و دین قافله‌ها عشق تو کند« عالیها سافلها»

2 عشق تو که فرض ماست چون روی نمود سهل است اگر فوت شود نافله‌ها

1 چو در ساغر ببیند درد باده شود تایب ز تاج توبه ساده

1 از روی تو بر مصحف چون نور فتد ماها از طره مشکینت خوانیم دراو طاها

1 هرگه که رسد به فارسی سوق سخن رکنی دو ز شرع را به آن ترجمه کن

1 آمد آن سرو روان بیرون به پا گیسوکشان شد مرا مربوط با هر موی او رگ‌های جان

1 چو عفوت بی‌حد افتاده‌ست دریاهاست پنداری که پیدا نیست قعرش پیش جامی جز به دشواری