واسطة العقد - اشعار پراکنده در دیوان اشعار جامی

1 در زلف تو از راست سوی چپ کششی نیست آری طرف راست گرفتن ز چپ اولی ست

1 از آتش سودای تو دم زد دل من بر طارم افلاک علم زد دل من

2 دامان امید را ز مقصد پر یافت در پیروی تو تا قدم زد دل من

1 غره دولت بود در صورت تیغت عیان گفتم اینک یک دو حرف از دولت آخر زمان

2 دی کشیدی زلف در پی کی بود ای سرو ناز عمر را پایان که بنمودی در او زلف دراز

1 سمنبر انجمن بین که نی سمن نه چمن به روزگار تو دارد نشان ز هستی من

1 دل ز لعلش چو قوت بی‌حد یافت در یکی لحظه رو به مقصد تافت

1 بر دل از رنج طمع بار منه طلب بی طمعی آخر به

1 یارم چو شود به طوف بستان مایل گل دل بکند ز برگ خود خوار و خجل

2 بیند رخ او و سر نهد در عقبش وانگه دهدش خبر ز بی برگی گل

1 از نقش شفا بسم دلا وصل حبیب حاشا که خرم به نسیه درمان طبیب

1 زیور خود به مسیح ار دهد آن شوخ ملیح مهر و مه بوسه زند بر لب و دندان مسیح

1 می نماید شاخ ریحان ترت بر آفتاب بین دل ما را که چون مانده‌ست ازین در پیچ و تاب