عشق از جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی غزل 23
1. عشق را با دل من صد رازست
در غم بر دل مسکین بازست
1. عشق را با دل من صد رازست
در غم بر دل مسکین بازست
1. بی عارض گلرنگ تو ما خسته خاریم
نا خورده می وصل تو در رنج خماریم
1. آن رخ نگر کزومه گردون سپر شکست
وان خط نگر که بر ورق عمر در شکست
1. آن جرم پاک چیست چو ارواح انبیا
چون روح بالطافت و چون عقل باصفا
جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: جمال الدین محمد بن عبدالرزاق اصفهانی شاعر سدهٔ ششم هجری بود (درگذشته به سال ۵۸۸ هجری قمری). او از بنیانگذاران سبک عراقی به شمار میرود. فرزند وی کمالالدین اسماعیل نیز از شاعران بزرگ ایران زمین است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.