جانم از جام می شکر یابد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 38
1. جانم از جام می شکر یابد
گر لب لعل آن پسر یابد
1. جانم از جام می شکر یابد
گر لب لعل آن پسر یابد
1. ای شده فر شکوه مسندت
هم جمال ملت و هم زین آن
1. جانا نظری فرما کزجان رمقی ماندست
و اکنون غم کارم خور کاخر نسقی ماندست
1. دل بنهادم هر غم و تیماری را
نتوان بگذاشت چونتو دلداری را
جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 6 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: جمال الدین محمد بن عبدالرزاق اصفهانی شاعر سدهٔ ششم هجری بود (درگذشته به سال ۵۸۸ هجری قمری). او از بنیانگذاران سبک عراقی به شمار میرود. فرزند وی کمالالدین اسماعیل نیز از شاعران بزرگ ایران زمین است.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار جمالالدین عبدالرزاق اصفهانی را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.