گاه بارَم خار باشد گاه دُر از ایرج میرزا مثنوی 1
1. گاه بارَم خار باشد گاه دُر
یار حاجی عَبدُهُ الرّاجی شتر!
1. گاه بارَم خار باشد گاه دُر
یار حاجی عَبدُهُ الرّاجی شتر!