شمارهٔ ۲۶ - نکته در مثنویها ایرج میرزا
1 طبع من این نکته چه پاکیزه گفت سهل بُوَد خوردن افسوس مفت
2 مردم این مُلک ز کِه تا به مِه هیچ ندانند جز احسنت و زِه
3 هرکسی اندر غم جانان خود است فارغ از اندیشه نیک و بد است
4 بعد که مُردم ، همه یادم کنند! رحمت وافر به نِهادَم کنند!