شمارهٔ ۱۷ - شکوۀ شاگرد در مثنویها ایرج میرزا
1 چنین می گفت شاگردی به مَکتَب که این مکتب چه تاریکست یارب
2 نباشد جز همان تاریک دیوار همان لوحِ سیاهِ تیره و تار
3 همان درس و همان بحث مُبَیَّن همان تکلیف و آن جای مُعَیَّن
4 همیشه این کتاب و این قلمدان همین دفتر که در پیشَست و دیوان