شمارهٔ ۱۳ - انتقاد در مثنوی‌ها ایرج میرزا

1 باز بر تافت به عالَم خورشید بر رخِ خلقِ جهان تیغ کشید

2 شد بر افروخته کانون فساد آتشِ فتنه در آفاق افتاد

3 تافت بر خوابگهِ عالم ، نور باز جنبید و به جوش آمد نور

4 روی آفاق پر از ولوله شد راحت و اَمن ز گیتی یَله شد

1 باز بر تافت به عالَم خورشید بر رخِ خلقِ جهان تیغ کشید

2 شد بر افروخته کانون فساد آتشِ فتنه در آفاق افتاد

3 تافت بر خوابگهِ عالم ، نور باز جنبید و به جوش آمد نور

4 روی آفاق پر از ولوله شد راحت و اَمن ز گیتی یَله شد