شمارهٔ ۱ - انقلاب ادبی در مثنویها ایرج میرزا
1 ای خدا باز شبِ تار آمد نه طبیب و نه پرستار آمد
2 باز یاد آمدم آن چَشمِ سیاه آن سرِ زلف و بُناگوشِ چو ماه
3 دردم از هر شبِ پیش افزون است سوزشِ عشق ز حد بیرون است
4 تندتر گشته ز هر شب تبِ من بدتر از هر شبِ من امشبِ من