اسرار خودی اقبال لاهوری

1 نیست در خشک و تر بیشهٔ من کوتاهی چوب هر نخل که منبر نشود دارکنم

2 راه شب چون مهر عالمتاب زد گریهٔ من بر رخ گل ، آب زد

3 اشک من از چشم نرگس خواب شست سبزه از هنگامه ام بیدار رست

4 باغبان زور کلامم آزمود مصرعی کارید و شمشیری درود

1 دی شیخ با چراغ همی‌گشت گرد شهر کز دام و دد ملولم و انسانم آرزوست

2 زاین همرهان سست‌عناصر دلم گرفت شیر خدا و رستم دستانم آرزوست

3 گفتم که یافت می‌نشود جسته‌ایم ما گفت آنچه یافت می‌نشود آنم آرزوست

1 پیکر هستی ز آثار خودی است هر چه می بینی ز اسرار خودی است

2 خویشتن را چون خودی بیدار کرد آشکارا عالم پندار کرد

3 صد جهان پوشیده اندر ذات او غیر او پیداست از اثبات او

4 در جهان تخم خصومت کاشته‌ست خویشتن را غیر خود پنداشته‌ست

1 زندگانی را بقا از مدعا ست کاروانش را درا از مدعا ست

2 زندگی در جستجو پوشیده است اصل او در رزو پوشیده است

3 رزو را در دل خود زنده دار تا نگردد مشت خاک تو مزار

4 رزو جان جهان رنگ و بوست فطرت هر شی امین رزو ست

1 نقطهٔ نوری که نام او خودی است زیر خاک ما شرار زندگی است

2 از محبت می شود پاینده تر زنده تر سوزنده تر تابنده تر

3 از محبت اشتعال جوهرش ارتقای ممکنات مضمرش

4 فطرت او آتش اندوزد ز عشق عالم افروزی بیاموزد ز عشق

1 ای فراهم کرده از شیران خراج گشته ئی روبه مزاج از احتیاج

2 خستگی های تو از ناداری است اصل درد تو همین بیماری است

3 می رباید رفعت از فکر بلند می کشد شمع خیال ارجمند

4 از خم هستی می گلفام گیر نقد خود از کیسه ی ایام گیر

1 از محبت چون خودی محکم شود قوتش فرمانده عالم شود

2 پیر گردون کز کواکب نقش بست غنچه ها از شاخسار او شکست

3 پنجه ی او پنجه ی حق می شود ماه از انگشت او شق می شود

4 در خصومات جهان گردد حکم تابع فرمان او دارا و جم

1 آن شنیدستی که در عهد قدیم گوسفندان در علف زاری مقیم

2 از وفور کاه نسل افزا بدند فارغ از اندیشه ی اعدا بدند

3 آخر از ناسازی تقدیر میش گشت از تیر بلائی سینه ریش

4 شیر ها از بیشه سر بیرون زدند بر علف زار بزان شبخون زدند

1 راهب دیرینه افلاطون حکیم از گروه گوسفندان قدیم

2 رخش او در ظلمت معقول گم در کهستان وجود افکنده سم

3 آنچنان افسون نامحسوس خورد اعتبار از دست و چشم و گوش برد

4 گفت سر زندگی در مردن است شمع را صد جلوه از افسردن است

1 گرم خون انسان ز داغ آرزو آتش ، این خاک از چراغ آرزو

2 از تمنا می بجام آمد حیات گرم خیز و تیزگام آمد حیات

3 زندگی مضمون تسخیر است و بس آرزو افسون تسخیر است و بس

4 زندگی صید افکن و دام آرزو حسن را از عشق پیغام آرزو