خرابات در مثنویات حزین لاهیجی

1 شنیدم که یحیی بن برمک پگاه به بغداد می دید عرض سپاه

2 جوانی بدید از هژبران جنگ که بربسته بر خنگ، چرم پلنگ

3 زخامی بدان شیوه مشعوف بود نمایش کنان جلوه ای می نمود

4 ز وضعش برآشفت و دیدش شگفت دل پخه مغزش، رمیدن گرفت

1 حزین از سخن سنجی بی حضور دل نکته پرداز من شد نفور

2 چه یارا زبان را، چو دل یار نیست؟ چو دل تنگ شد جای گفتار نیست

3 دو نیم است و تنگ است دل چون قلم به این خامهٔ تنگ شق، چون کنم؟

4 همان به که از نغمه گردم خمش درین تنگنای سخن سنج کش