قصاید حزین لاهیجی

1 از یمن سرفرازی مدح خدایگان کلکم گذشته از علم شاه کاویان

2 والا گهر فرشته سیر عقل دیده ور فرزانهٔ زمانه و دانا دل زمان

3 از ابر کف به تشنهٔ امّید کام بخش وز لطف حق به دولت جاوید کامران

4 قطبین را به لنگر تمکینش اقتدار سعدین را به دولت مسعودش اقتران

1 آمدی چون تو من بی سر و سامان رفتم هستیم گرد رهی بود، به جولان رفتم

2 وضع آشفتگی ام بی تو چنان زیبا بود که دل آشوب تر از زلفِ پریشان رفتم

3 هم بت قلب شمارند مرا برهمنان طاق ابروی تو را بس که به قربان رفتم

4 گر تو رفتی ز برم لیک به گردم نرسی به قفای تو ز خود بس که شتابان رفتم

1 بنده ام، مسکنت سرای من است خاکم، افتادگی عصای من است

2 سر ز تیغ جفا نمی تابم هر چه خواهد کند، خدای من است

3 صافیِ می فروش دیر مغان به ز سجّادهٔ ریای من است

4 ناتوان ناله ای که می شنوی در نی استخوان نوای من ست