معمیات در دیوان اشعار مجد همگر

1 چیست نامی بلند همچو سپهر کز حروفش چهار ارکان خاست

2 دو نقط دارد آن و بی نقط است چون مفید و لبید بی کم و کاست

3 به حساب جمل چو بشماری درج چرخ ازو توانی یافت

4 عدد اوست روز سال تمام زان چو چرخ و زمانه کامرواست

1 اعداد حروف نام آن دلبر چست چون بخش کنی سیصد و شصت است درست

2 حرف سومش ز یک چهارم حرف است و ثانی حرف شش یکی حرف نخست

1 عدد حرف چل چو بشماری جمله اعداد نام دلبر ماست

2 چار حرف است از آن دو بی نقط است بر دگر حرف او نقط پیداست

1 نام یارم کزو دلم درواست آنکه چون سرو راست قامت خاست

2 چار حرف است و در حساب جمل آمد از شصت و پنج بی کم و کاست

3 همه از یازده برانداز آنگه نه و مقلوب باشد و دوراست

1 چیست ای شاه گنبد زرین که در او پنج چیز موجود است

2 بوی او روز بزم یاران را خوشتر از بوی عنبر و عود است

3 اندرونش به طعم و شیرینی بهتر از پاره های معقود است

4 دانه ها کاندروست با همه نفع یکی از نقل های معهود است

1 مرغی که به کوه جای گیرد یا دشت نامش به حساب جمله آمد ده و هشت

2 هر چار حروف نامش ار قلب کنی هر چند که هجده است حالی ده گشت

1 مرد چون قلب نام خویش اندوخت اندر این دور محتشم گردد

2 چون از این رمز گشت خالی مرد فتح نامش ز غصه ضم گردد

1 حصاری چیست سنگین و مدور شبه رنگ و کمرش الماس پیکر

2 کمرزاده ازو در گوهر و اصل ولیکن بوده بر مادر ستمگر

3 به بالای حصار ابری دخان رنگ به زیر آن حصار انبوه لشکر

4 همه رومی رخ و غران و سرکش همه سرشان سنان و حربه یکسر

1 پنج سی عقد نام یار من است همه در پنج حرف کرده قرار

2 اول ثالثش دو سی آمد دوم و پنجمش دو سی انگار

3 اولش نصف ثالث آمد و باز پنجمش خمسی از دوم بشمار

1 دلبری دارم و هر کس که بود همنامش دولتی گردد و از بخت برآید کامش

2 پنج حرف است و شمارش صد و پنجاه بود به حساب جمل ار جمع کنی ارقامش

3 چار از آن هست یکی جامه دیبای نفیس که مهین همه افلاک بود همنامش

4 قلب گردان و بر او ثلث ز اصلش بفزای نه در آغاز ولی در وسط و انجامش