لیلی و مجنون غبار همدانی

1 شنیدم روزی از رندی قدح نوش بسان لاله از خون پیرهن پوش

2 که لیلی را چو رنگ ارغوانی شد از هجران مجنون زعفرانی

3 به دل زخم فراقش کارگر شد چنان کز چشم خود بیمارتر شد

4 پریشان گشت زلف تابدارش نهان در میغ شد ماه عذارش