مفردات غبار همدانی

1 بوی آن موی معبر باز برد از هوش مارا یار مستی میکشند این میکشان بردوش مارا

1 از دست گلچین بی روی گل ماند چون پای بلبل در دیده ام خار

1 نزدیک شد که مردم چشمم به جای اشک در انتظار دوست به دامن روان شود

1 این قامت رعنای تو این خانۀ ویران من سرو سرای روستا طاووس خانۀ خار کن

1 گرچه دانم ز اشک خون باران من لاله خواهد رست از بستان من