کنون پادشاه جهان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. کنون پادشاه جهان را ستای
به رزم و به بزم و به دانش گرای
...
کنون ای سراینده از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 2
1. کنون ای سراینده فرتوت مرد
سوی گاه اشکانیان بازگرد
...
چو دارا به رزم از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 3
1. چو دارا به رزم اندرون کشته شد
همه دوده را روز برگشته شد
...
چو نه ماه بگذشت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 4
1. چو نه ماه بگذشت بر ماه‌چهر
یکی کودک آمد چو تابنده مهر
...
چو آمد به نزدیکی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 5
1. چو آمد به نزدیکی بارگاه
بگفتند با شاه زان بارخواه
...
یکی کاخ بود اردوان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 6
1. یکی کاخ بود اردوان را بلند
به کاخ اندرون بنده‌ای ارجمند
...
چو شد روی کشور از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 7
1. چو شد روی کشور به کردار قیر
کنیزک بیامد بر اردشیر
...
چنان بد که بی‌ماه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 8
1. چنان بد که بی‌ماه روی اردوان
نبودی شب و روز روشن‌روان
...
چو شب روز شد بامداد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 9
1. چو شب روز شد بامداد پگاه
بفرمود تا بازگردد سپاه
...
وزین سو به دریا از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 10
1. وزین سو به دریا رسید اردشیر
به یزدان چنین گفت کای دستگیر
...
یکی نامور بود از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 11
1. یکی نامور بود نامش سباک
ابا آلت و لشکر و رای پاک
...
چو آگاهی آمد از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 12
1. چو آگاهی آمد سوی اردوان
دلش گشت پربیم و تیره‌روان
...