نگه کرد خاقان ازان پشت پیل از فردوسی شاهنامه 9
1. نگه کرد خاقان ازان پشت پیل
زمین دید برسان دریای نیل
بینداخت آن تابداده کمند از فردوسی شاهنامه 10
1. بینداخت آن تابداده کمند
سران سواران همی کرد بند
دبیر جهاندیده را پیش خواند از فردوسی شاهنامه 11
1. دبیر جهاندیده را پیش خواند
سخن هرچ بایست با او براند
بایوان شد و نامه پاسخ نوشت از فردوسی شاهنامه 12
1. بایوان شد و نامه پاسخ نوشت
بباغ بزرگی درختی بکشت
پس آگاهی آمد بافراسیاب از فردوسی شاهنامه 13
1. پس آگاهی آمد بافراسیاب
که آتش برآمد ز دریای آب
وزان جایگه لشکر اندر کشید از فردوسی شاهنامه 14
1. وزان جایگه لشکر اندر کشید
بیک منزلی بر یکی شهر دید
چو بنمود خورشید تابان درفش از فردوسی شاهنامه 15
1. چو بنمود خورشید تابان درفش
معصفر شد آن پرنیان بنفش
سپهبد چنان کرد کو راه دید از فردوسی شاهنامه 16
1. سپهبد چنان کرد کو راه دید
همی دست ازان رزم کوتاه دید
شتر یافت چندان و چندان گله از فردوسی شاهنامه 17
1. شتر یافت چندان و چندان گله
که از بارگی شد سپه بی‌گله