گرازان بدرگاه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 10
1. گرازان بدرگاه شاه آمدند
گشاده دل و نیک خواه آمدند
...
دگر روز فرمود از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 11
1. دگر روز فرمود تا گیو و طوس
ببستند شبگیر بر پیل کوس
...
چو خورشید گشت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 12
1. چو خورشید گشت از جهان ناپدید
شب تیره بر دشت لشکر کشید
...
چو افگند خور از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 13
1. چو افگند خور سوی بالا کمند
زبانه برآمد ز چرخ بلند
...
چو بشنید این از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 14
1. چو بشنید این گفتهای درشت
نهان کرد ازو روی و بنمود پشت
...
به آوردگه رفت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 15
1. به آوردگه رفت نیزه بکفت
همی ماند از گفت مادر شگفت
...
برفتند و روی از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 16
1. برفتند و روی هوا تیره گشت
ز سهراب گردون همی خیره گشت
...
چو خورشید تابان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 17
1. چو خورشید تابان برآورد پر
سیه زاغ پران فرو برد سر
...
دگر باره اسپان از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 18
1. دگر باره اسپان ببستند سخت
به سر بر همی گشت بدخواه بخت
...
به گودرز گفت از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 19
1. به گودرز گفت آن زمان پهلوان
کز ایدر برو زود روشن روان
...