چو سوگ پدر شاه از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. چو سوگ پدر شاه نوذر بداشت
ز کیوان کلاه کیی برفراشت
...
1. چو سوگ پدر شاه نوذر بداشت
ز کیوان کلاه کیی برفراشت
...
1. پس آنگه ز مرگ منوچهر شاه
بشد آگهی تا به توران سپاه
...
1. چو دشت از گیا گشت چون پرنیان
ببستند گردان توران میان
...
1. سپیده چو از کوه سر برکشید
طلایه به پیش دهستان رسید
...
1. برآسود پس لشکر از هر دو روی
برفتند روز دوم جنگجوی
...
1. ازان پس بیاسود لشکر دو روز
سه دیگر چو بفروخت گیتی فروز
...
1. چو بشنید نوذر که قارن برفت
دمان از پسش روی بنهاد و تفت
...
1. بشد ویسه سالار توران سپاه
ابا لشکری نامور کینهخواه
...
1. و دیگر که از شهر ارمان شدند
به کینه سوی زابلستان شدند
...
1. فرستاده نزدیک دستان رسید
به کردار آتش دلش بردمید
...