فریدون در شاهنامه ابوالقاسم فردوسی

1 فرستادهٔ سلم چون گشت باز شهنشاه بنشست و بگشاد راز

2 گرامی جهانجوی را پیش خواند همه گفتها پیش او بازراند

3 ورا گفت کان دو پسر جنگجوی ز خاور سوی ما نهادند روی

4 از اختر چنین استشان بهره خود که باشند شادان به کردار بد

1 فریدون نهاده دو دیده به راه سپاه و کلاه آرزومند شاه

2 چو هنگام برگشتن شاه بود پدر زان سخن خود کی آگاه بود

3 همی شاه را تخت پیروزه ساخت همی تاج را گوهر اندر نشاخت

4 پذیره شدن را بیاراستند می و رود و رامشگران خواستند

1 یکی نامه بنوشت شاه زمین به خاور خدای و به سالار چین

2 سر نامه کرد آفرین خدای کجا هست و باشد همیشه به جای

3 چنین گفت کاین نامهٔ پندمند به نزد دو خورشید گشته بلند

4 دو سنگی دو جنگی دو شاه زمین میان کیان چون درخشان نگین

1 برآمد برین روزگار دراز زمانه به دل در همی داشت راز

2 فریدون فرزانه شد سالخورد به باغ بهار اندر آورد گرد

3 برین گونه گردد سراسر سخن شود سست نیرو چو گردد کهن

4 چو آمد به کاراندرون تیرگی گرفتند پرمایگان خیرگی

1 برآمد برین نیز یک چندگاه شبستان ایرج نگه کرد شاه

2 یکی خوب و چهره پرستنده دید کجا نام او بود ماه‌آفرید

3 که ایرج برو مهر بسیار داشت قضا را کنیزک ازو بار داشت

4 پری چهره را بچه بود در نهان از آن شاد شد شهریار جهان

1 سپه چون به نزدیک ایران کشید همانگه خبر با فریدون رسید

2 بفرمود پس تا منوچهر شاه ز پهلو به هامون گذارد سپاه

3 یکی داستان زد جهاندیده کی که مرد جوان چون بود نیک‌پی

4 بدام آیدش ناسگالیده میش پلنگ از پس پشت و صیاد پیش

1 به سلم و به تور آمد این آگهی که شد روشن آن تخت شاهنشهی

2 دل هر دو بیدادگر پر نهیب که اختر همی رفت سوی نشیب

3 نشستند هر دو به اندیشگان شده تیره روز جفاپیشگان

4 یکایک بران رایشان شد درست کزان روی شان چاره بایست جست

1 بدان گه که روشن جهان تیره گشت طلایه پراگنده بر گرد دشت

2 به پیش سپه قارن رزم زن ابا رای زن سرو شاه یمن

3 خروشی برآمد ز پیش سپاه که ای نامداران و مردان شاه

4 بکوشید کاین جنگ آهرمنست همان درد و کین است و خون خستنست

1 به شاه آفریدون یکی نامه کرد ز مشک و ز عنبر سر خامه کرد

2 نخست از جهان آفرین کرد یاد خداوند خوبی و پاکی و داد

3 سپاس از جهاندار فریادرس نگیرد به سختی جز او دست کس

4 دگر آفرین بر فریدون برز خداوند تاج و خداوند گرز

1 سپه چون به نزدیک ایران کشید همانگه خبر با فریدون رسید

2 بفرمود پس تا منوچهر شاه ز پهلو به هامون گذارد سپاه

3 یکی داستان زد جهاندیده کی که مرد جوان چون بود نیک‌پی

4 بدام آیدش ناسگالیده میش پلنگ از پس پشت و صیاد پیش