به نام خداوند جان و خرد از فردوسی شاهنامه 1
1. به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه بر نگذرد
کنون ای خردمند وصف خرد از فردوسی شاهنامه 1
1. کنون ای خردمند وصف خرد
بدین جایگه گفتن اندر خورد
از آغاز باید که دانی درست از فردوسی شاهنامه 3
1. از آغاز باید که دانی درست
سر مایهٔ گوهران از نخست
چو زین بگذری مردم آمد پدید از فردوسی شاهنامه 4
1. چو زین بگذری مردم آمد پدید
شد این بندها را سراسر کلید
ز یاقوت سرخ است چرخ کبود از فردوسی شاهنامه 5
1. ز یاقوت سرخ است چرخ کبود
نه از آب و گرد و نه از باد و دود
چراغ است مر تیره شب را بسیچ از فردوسی شاهنامه 6
1. چراغ است مر تیره شب را بسیچ
به بد تا توانی تو هرگز مپیچ
تو را دانش و دین رهاند درست از فردوسی شاهنامه 7
1. تو را دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست
سخن هر چه گویم همه گفته‌اند از فردوسی شاهنامه 8
1. سخن هر چه گویم همه گفته‌اند
بر باغ دانش همه رفته‌اند
چو از دفتر این داستان‌ها بسی از فردوسی شاهنامه 9
1. چو از دفتر این داستان‌ها بسی
همی خواند خواننده بر هر کسی
دل روشن من چو برگشت از اوی از فردوسی شاهنامه 10
1. دل روشن من چو برگشت از اوی
سوی تخت شاه جهان کرد روی
بدین نامه چون دست کردم دراز از فردوسی شاهنامه 11
1. بدین نامه چون دست کردم دراز
یکی مهتری بود گردن‌فراز