به نام خداوند از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه بر نگذرد
...
کنون ای خردمند از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 1
1. کنون ای خردمند وصف خرد
بدین جایگه گفتن اندر خورد
...
از آغاز باید که از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 3
1. از آغاز باید که دانی درست
سر مایهٔ گوهران از نخست
...
چو زین بگذری مردم از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 4
1. چو زین بگذری مردم آمد پدید
شد این بندها را سراسر کلید
...
ز یاقوت سرخ است از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 5
1. ز یاقوت سرخ است چرخ کبود
نه از آب و گرد و نه از باد و دود
...
چراغ است مر تیره از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 6
1. چراغ است مر تیره شب را بسیچ
به بد تا توانی تو هرگز مپیچ
...
تو را دانش و دین از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 7
1. تو را دانش و دین رهاند درست
در رستگاری ببایدت جست
...
سخن هر چه گویم از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 8
1. سخن هر چه گویم همه گفته‌اند
بر باغ دانش همه رفته‌اند
...
چو از دفتر این از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 9
1. چو از دفتر این داستان‌ها بسی
همی خواند خواننده بر هر کسی
...
دل روشن من چو از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 10
1. دل روشن من چو برگشت از اوی
سوی تخت شاه جهان کرد روی
...
بدین نامه چون از ابوالقاسم فردوسی شاهنامه 11
1. بدین نامه چون دست کردم دراز
یکی مهتری بود گردن‌فراز
...