دوبیتی‌ها فایز

1 نگفتم جا مده بر چهره گیسو مسوزان اندر آتش بچه هندو

2 بت فایز گمانم، کافرستی که با آتش‌پرستی کرده‌ای خو

1 خوش لحان مرغکی وقت سحرگاه مرا بیدار کرد از صوت دلخواه

2 زدی هی بال خواندی شعر فایز که بر تو باد رحمت بارک‌الله

1 نسیم آهسته آهسته سحرگاه روان شو سوی یار از راه و بیراه

2 بجنبان حلقه زنجیر زلفش ز حال زار فایز سازش آگاه

1 دلم از بس که دنبال تو گشته دل خون‌گشته پامال تو گشته

2 مگر در وقت مردن خون فایز ترشح کرده و خال تو گشته

1 غم و غصه تن و جانم گرفته فراق یا دامانم گرفته

2 به کشتی اجل فایز سوار است میان آب، طوفانم گرفته

1 پری‌رویان به ما کردند نظاره یکی چون ماه و باقی چون ستاره

2 کمان ابرو و مژگان تیز کردند زدند بر جان فایز چون هزاره

1 به زیر زلف برق گوشواره زدی بر خرمن عمرم شراره

2 بیا فایز که از نو آتش طور تجلی کرده بر موسی دوباره

1 ندانم ای غزالم از چه دشتی در ایام جوانی خوش گذشتی

2 گذشتی از بر چشمان فایز چو عمر رفته رفتی برنگشتی

1 بتا در گوش، گوش آویز داری لب می‌گون شکّرریز داری

2 بشارت می‌دهد این دل به فایز دلی در سینه مهرانگیز داری

1 خروس امشب بداده هرزه‌خوانی مگر وقت سحر امشب ندانی؟

2 اگر بیداد گردد یار فایز به بالت تیر تا شهپر نشانی