ترکیبات در دیوان اشعار بابافغانی شیرازی

1 آراست روزگار به آیین داد تخت دولت به بارگاه سعادت نهاد تخت

2 در باغ سلطنت گل مقصود جلوه کرد می خواست از خدا همه وقت این مراد تخت

3 اقبال داشت بیم تزلزل بهر زمان این بار گو بمان بسر اعتماد تخت

4 بردند از خجالت این دولت جوان شاهان پیش جمله به سوی معاد تخت

1 روز قیامتست صباح عشور تو ای تا صباح روز قیامت ظهور تو

2 ای روشنایی شجر وادی نجف هر ریگ کربلا شده طوری ز نور تو

3 ای با خدا گذاشته کار از سر حضور گشته چراغ دیده ی تو در حضور تو

4 بر فرق نازکت الف قد خارجی از سرنوشت بود و نبود از قصور تو

1 چه شد یا رب که خورشید درخشان بر نمی آید قیامت شد مگر کان ماه تابان بر نمی آید

2 نمی گردد نمایان اختری از برج زیبایی فروزان اختری از برج احسان بر نمی آید

3 گلی از جویبار زندگانی کس نمی چیند گیاهی از کنار آب حیوان بر نمی آید

4 نسیم نا امیدی می وزد از گلشن عالم دم خوش از نهاد نوع انسان بر نمی آید

1 ای زغیب الغیوب کرده نزول بسراپرده ی نفوس و عقول

2 قدسیان را بطاعت تو مدار عرشیان را بحضرت تو وصول

3 چارطبع از کمال حکمت تو اثر و فعل کرده اند قبول

4 بحر و کانرا زجامعیت تو نقدهای خزینه شد محصول