رباعیات در دیوان اشعار عراقی

1 ای کرده غمت با دل من روی به روی زلف تو کند حال دلم موی به موی

2 اندر طلبت چو لولیان می‌گردم دور از در تو، دربدر و کوی به کوی

1 تو واقف اسرار من آنگاه شوی کز دیده و دل بندهٔ آن ماه شوی

2 روزیت اگر به روز من بنشاند از حالت شب‌های من آگاه شوی

1 هر بوی که از مشک و قرنفل شنوی از دولت آن زلف چو سنبل شنوی

2 چون نغمهٔ بلبل ز پی گل شنوی گل گفته بود هر چه ز بلبل شنوی

1 ای لطف تو دستگیر هر رسوایی وی عفو تو پرده‌پوش هر خود رایی

2 بخشای بدان بنده، که اندر همه عمر جز درگه تو دگر ندارد جایی