مسمطات ملک‌الشعرا بهار

1 مژده که آمد برون خاطر ما ز انتظار مژدهٔ فتح‌الفتوح داد به ما کردگار

2 حق در رحمت گشود بر دل امیدوار فتح به ما شد قرین‌، بخت به ما گشت‌ یار

3 ناصر ملت نمود فتحی بس نامدار هذا فتحٌ قریب‌، هذا نصرٌ مبین

4 باز به ما یار گشت نصرت دادار ما عاقبتی نیک داد کوشش بسیار ما

1 شبی در محفلی با آه و سوزی شنیدستم که مرد پاره‌دوزی

2 چنین می گفت با پیر عجوزی گلی خوش بوی در حمام روزی

3 گرفتم آن گل و کردم خمیری خمیری نرم و نیکو چون حریری

4 معطر بود و خوب و دل‌پذیری بدو گفتم که مشکی یا عبیری

1 مهرگان آمد و دشت و دمن در خطر است مرغکان نوحه برآرید چمن درخطر است

2 چمن از غلغلهٔ زاغ و زغن در خطر است سنبل وسوسن و ریحان وسمن درخطر است

3 بلبل شیفتهٔ خوب سخن در خطر است ای وطن‌خواهان زنهار وطن در خطر است

4 خانه‌ات یکسره وبرانه شد ای ایرانی مسکن لشکر بیگانه شد ای ایرانی

1 مژده که روی خدا ز پرده برآمد آیت داور به خلق جلوه گر آمد

2 بی‌خبران را ز فیض کل خبر آمد مظهرکل در لباس جزء درآمد

3 شعشعه گسترد جلوهٔ صمدانی گشت عیان سرّ صادرات نهانی

4 طاق طلب را قویم گشت مبانی شاهد غیبی رسید و داد نشانی

1 جمهوری -‌ایران چو بود عزت احرار سردار سپه مایهٔ -‌حیثیت احرار

2 ننگ‌است - که‌ننگین شود این نیت احرار این‌صحبت‌اصلاح‌وطن‌نیست که‌جنگست

3 ازکار قشون - کشور ایران شده گلزار حال خوش -‌ایران شده مشهور در اقطار

4 از ما چه توقع -‌به قبال صف قاجار کاین فرقه برین گله شبان نیست پلنگست

1 انگور شد آبستن هان ای بچهٔ حور برخیز و به گهواره فکن بچهٔ انگور

2 چندانش مهل کز دم دی گردد رنجور کامد دی و افسرد دم ماه و دم هور

3 برکرد سیه ابر، سر ازکوه نشابور واراست ز خوارزم سپه تا در بلغار

4 در هر باغ از برف و شاقی و نقیبی است بر هر شاخ از زاغ خروشی و نعیبی است

1 پادشاها ز ستبداد چه داری مقصود که از این کار جز ادبار نگردد مشهود

2 جودکن در ره مشروطه که گردی مسجود «‌شرف مرد به ‌جود است و کرامت به‌ سجود»

3 ملکا جور مکن پیشه و مشکن پیمان که مکافات خدائیت بگیرد دامان

4 خاک بر سر کندت حادثهٔ دور زمان «‌خاک مصر طرب‌انگیز نبینی که همان‌»

1 ای گلبن زرد نیم مرده وی باغچهٔ خزان رسیده

2 ای بلبل داغ دل شمرده وی لالهٔ زار داغ دیده

3 ای سبزهٔ چهرهٔ زردکرده صد تیرگی از خزان کشیده

4 وی کام دل از چمن نبرده وی طعنه ز باغبان شنیده

1 چار ماه است که مهمل شده کار بلدی آخر این قوم ندادند قرار بلدی

2 گشته از غصه و غم زرد عذار بلدی خفته در خاک عدم جسم نزار بلدی

3 نرود فاتحه خوانی به مزار بلدی آه و صد آه براین حالت زار بلدی

4 نه به مشهد بلدی ماند و نه در ری بلدی ما ندانیم که آباد شود کی بلدی

1 مه شوال بیاراست سپاهی ز انجم داد دیشب به مه روزه یک اولتیماتوم

2 گفت بایکوت‌ا عمومی را بر دار زخم در خمخانه کن آزاد به روی مردم

3 هم خود از ملک ده استعفا تا پاس نهم ورنه ار پاس دهم باش خود آماده به جنگ

4 کرد عید رمضان بر زبرتخت جلوس ز می و مطربش اردو، زنی و چنگش کوس