قطعات ملک‌الشعرا بهار

1 زینت مرد به عقل است و هنر نی به پوشاک وجلال و فرّهی

2 دیده‌ام دانشورانی با خرد در لباس ژنده چون عبد رهی

3 نیز دیدم سفلگانی بی کمال کرده بر تن جامهٔ شاهنشهی

4 پوشش عالی نشان عقل نیست فرق باشد از ورم تا فربهی

1 چون برکه‌های دشت عرب دان تو حال خلق گاهی ز آب پر شود و نوبتی تهی

2 این برکهٔ حیات مسلم تهی شود از آب زندگانی و از فر و فرهی

3 دیر است و زود مرگ نباشد از آن گریز فرخنده نیکنامی و خوشبخت آگهی