غزلیات ملک‌الشعرا بهار

1 ملک جهان چون سویس باغ ندارد لالهٔ باغ سویس داغ ندارد

2 جز دل ایرانیان خسته درین ملک یک دل غمگین کسی سراغ ندارد

3 مست نشاطند خلق و جز من بیمار کیست که دایم به کف ایاغ ندارد

4 یک دل افسرده در تمام ژنو نیست یک گل پژمرده هیچ باغ ندارد

1 ای کمان‌ابرو به عاشق کن ترحم گاه گاهی ور نه روزی بر جهد از قلب مسکین تیر آهی

2 آفتابا از عطوفت‌، بخش بر جان‌ها فروغی پادشاها از ترحم‌، کن به درویشان نگاهی

3 گر گنه باشد که مردم برندارند از تو دیده در همه عالم نماند غیر کوران بی گناهی

4 من کی‌ام تا دل نبازم پیش چشم کینه‌جوبت کاین سیه با یک اشارت بشکند قلب سپاهی