بیا ساقی، آن جام خورشید از آذر بیگدلی مثنوی 1
1. بیا ساقی، آن جام خورشید فام
که مانده است بر وی ز جمشید نام
بیا نایی، آن نی که دهقان از آذر بیگدلی مثنوی 2
1. بیا نایی، آن نی که دهقان برید
ز هر پرده اش تنگ شکر درید
بنام خداوند جان و جهان از آذر بیگدلی مثنوی 3
1. بنام خداوند جان و جهان
که برتر بود ز آشکار و نهان
خرد راه جوی و خرد رهنمای از آذر بیگدلی مثنوی 4
1. خرد راه جوی و خرد رهنمای
خرد دور بین و خرد دیر پای
محمد که همتای او از نخست از آذر بیگدلی مثنوی 5
1. محمد که همتای او از نخست
سهی سروی از خاک آدم نرست
شبی نور پرور سپهر برین از آذر بیگدلی مثنوی 6
1. شبی نور پرور سپهر برین
نه از ماه از نور ماه آفرین
کنم شکر ایزد، که چون سامری از آذر بیگدلی مثنوی 7
1. کنم شکر ایزد، که چون سامری
نیم رهزن مردم از ساحری
یکی روز در ساحت گلشنی از آذر بیگدلی مثنوی 8
1. یکی روز در ساحت گلشنی
گرفته سرچشمه ی روشنی
ای خداوند آسمان و زمین از آذر بیگدلی مثنوی 9
1. ای خداوند آسمان و زمین
شاهد قدرتت همان و همین
گفتم: اول نگفتم ای سره از آذر بیگدلی مثنوی 10
1. گفتم: اول نگفتم ای سره مرد
که یک امروز گرد حیله مگرد؟!
گفت: خود قابلی بحمدالله از آذر بیگدلی مثنوی 11
1. گفت: خود قابلی بحمدالله
که زند حسن هر که بینی راه