وصلت نامه عطار نیشابوری

1 جهد کن کثرت نه بینی ای پسر تا نگردی همچو احول کژ نظر

2 جهد کن کثرت نبینی ای سوار تا نباشی همچو احول شرمسار

3 جهد کن کثرت نه بینی ای فقیر تا نمانی همچو احول در سعیر

4 جهد کن کثرت نه بینی ای فتا تا نمانی همچو احول در فنا

1 بود منصور ای عجب شوریده حال در ره تحقیق او را صد کمال

2 حال او حال عجب بود ای پسر نی چو حال این خسان بی‌خبر

3 از رموز سر حق ره برده بود نی چو ما و تو رهی گم کرده بود

4 از شراب وصل حق نوشیده بود دائماً از شوق حق جوشیده بود

1 انبیا را داد سر ذوق عشق اولا را داد درد ذوق عشق

2 انبیا را داد سر لامکان اولیا را داد شور عاشقان

3 انبیا را داد هردم رفعتی اولیا را داد هر دم خلعتی

4 انبیا را داد هر دم صد عطا اولیا را داد صد صدق و صفا

1 ای برادر حکمت حق گوش دار تا شوی از هر دو عالم مرد کار

2 دست لطف حق چو آدم آفرید از برای سر عشقش پرورید

3 چل صباح او آن گلش تخمیر کرد بعد از آنش برکشید و میر کرد

4 پس بفرمودش بفوق تخت باش سر وحدت یاب عالی بخت باش

1 من ترا بینم ترا دانم ترا خود ترا کی غیر بینم جان مرا

2 چون جز از تو نیست اندر دو جهان لاجرم غیری نباشد در میان

3 اولین و آخرینی ای احد ظاهرین و باطنینی بی عدد

4 این جهان و آن جهانی در نهان آشکارا و نهانی در عیان

1 بود استاد حکیمی پاکباز دائماً با حق تعالی گفته راز

2 در همه عالم ورا همتا نبود همچو او در علم یک دانا نبود

3 رازها با حق تعالی گفته است سرها از راز حق دانسته است

4 روز و شب در راه او با درد بود بی وکیلی و جفت فرد فرد بود

1 جملهٔ مردان زخود فانی شدند در بقای حق بحق باقی شدند

2 نفس خود را در ریاضت داشتند از خدای خود سعادت داشتند

3 یک زمان نه خواب کردند و نه خورد بوده‌اند از خلقهم آزاد و فرد

4 ترک لذات جهان کردی به کل این جهان را دیده اندر عین ذُل

1 بار دیگر عالمان جمع آمدند جمله اندر قصه آن شمع آمدند

2 صدهزاران خلق در غوغا و شور بر در زندان دویده از غرور

3 شبلی آمد آن زمان پیش جنید گفت شیخا ما درافتادیم قید

4 خلق عالم جملگی جمع آمدند کان شه سیفور از زندان برند

1 این چنین رفتند مردان راه دین رهروان حق به پیش حق یقین

2 شیرمردان مرکب خود رانده‌اند اندر این ره چون خسان کی مانده‌اند

3 مرد عشقی گر تو تن در راه کن ور نه بنشین دست و تن کوتاه کن

4 شیرمردی باید این راه شگرف تاکند غواصی این بحر ژرف

1 بیامد پیش حیدر مرد دانا که تو سر باز گو اسرار ما را

2 که اندر جنت المأوی بود روز بود این شمس آنجا مجلس افروز

3 علی گفتش نه روز است ونه شب هم نه شمس است ونه بدر است و نه مظلم

4 همین آدم که اینجا سرفراز است همین آدم در آنجا شاهباز است