ترا در ره بسی ریگست ای دوست از عطار نیشابوری اسرارنامه 1
1. ترا در ره بسی ریگست ای دوست
ز یک یک ریگ بیرون آی از پوست
درآمد آن فقیر از خانقاهی از عطار نیشابوری اسرارنامه 2
1. درآمد آن فقیر از خانقاهی
نهاده بر سر از ژنده کلاهی
بسگ گفتند زر داری سگ از ننگ از عطار نیشابوری اسرارنامه 3
1. بسگ گفتند زر داری سگ از ننگ
گهی فریاد می‌کرد و گهی جنگ
سؤالی کرد آن دیوانه شه را از عطار نیشابوری اسرارنامه 4
1. سؤالی کرد آن دیوانه شه را
که تو زر دوست داری یا گنه را
یکی پرسید از آن شوریده ایام از عطار نیشابوری اسرارنامه 5
1. یکی پرسید از آن شوریده ایام
که تو چه دوست داری گفت دشنام
بر دیوانهٔ بی دل شد آن شاه از عطار نیشابوری اسرارنامه 6
1. بر دیوانهٔ بی دل شد آن شاه
که ای دیوانه از من حاجتی خواه
شبی خفت آن گدایی در تنوری از عطار نیشابوری اسرارنامه 7
1. شبی خفت آن گدایی در تنوری
شهی را دید می‌شد در سموری
بگوش خود شنودستم ز هر کس از عطار نیشابوری اسرارنامه 8
1. بگوش خود شنودستم ز هر کس
که موری را بسالی دانهٔ بس
شنودم من که موشی تیز دیده از عطار نیشابوری اسرارنامه 9
1. شنودم من که موشی تیز دیده
ز چنگ گربگان خون ریز دیده
براهی بود چاهی بس خجسته از عطار نیشابوری اسرارنامه 10
1. براهی بود چاهی بس خجسته
رسن را در دو سر در دلوبسته
مگر آن گربه در بریانی آویخت از عطار نیشابوری اسرارنامه 11
1. مگر آن گربه در بریانی آویخت
ربود از سفره بریانی و بگریخت
حکایت کرد ما را نیک خواهی از عطار نیشابوری اسرارنامه 12
1. حکایت کرد ما را نیک خواهی
که در راه بیابان بود چاهی