ترا در ره بسی ریگست از عطار نیشابوری اسرارنامه 1
1. ترا در ره بسی ریگست ای دوست
ز یک یک ریگ بیرون آی از پوست
درآمد آن فقیر از از عطار نیشابوری اسرارنامه 2
1. درآمد آن فقیر از خانقاهی
نهاده بر سر از ژنده کلاهی
بسگ گفتند زر داری از عطار نیشابوری اسرارنامه 3
1. بسگ گفتند زر داری سگ از ننگ
گهی فریاد می‌کرد و گهی جنگ
سؤالی کرد آن دیوانه از عطار نیشابوری اسرارنامه 4
1. سؤالی کرد آن دیوانه شه را
که تو زر دوست داری یا گنه را
یکی پرسید از آن از عطار نیشابوری اسرارنامه 5
1. یکی پرسید از آن شوریده ایام
که تو چه دوست داری گفت دشنام
بر دیوانهٔ بی دل از عطار نیشابوری اسرارنامه 6
1. بر دیوانهٔ بی دل شد آن شاه
که ای دیوانه از من حاجتی خواه
شبی خفت آن گدایی از عطار نیشابوری اسرارنامه 7
1. شبی خفت آن گدایی در تنوری
شهی را دید می‌شد در سموری
بگوش خود شنودستم از عطار نیشابوری اسرارنامه 8
1. بگوش خود شنودستم ز هر کس
که موری را بسالی دانهٔ بس
شنودم من که موشی از عطار نیشابوری اسرارنامه 9
1. شنودم من که موشی تیز دیده
ز چنگ گربگان خون ریز دیده
براهی بود چاهی از عطار نیشابوری اسرارنامه 10
1. براهی بود چاهی بس خجسته
رسن را در دو سر در دلوبسته
مگر آن گربه در از عطار نیشابوری اسرارنامه 11
1. مگر آن گربه در بریانی آویخت
ربود از سفره بریانی و بگریخت
حکایت کرد ما را از عطار نیشابوری اسرارنامه 12
1. حکایت کرد ما را نیک خواهی
که در راه بیابان بود چاهی