پندنامه عطار نیشابوری

1 شد دلیل نیک بختی چار چیز هرکه این چارش بود باشد عزیز

2 اصل پاک آمد دلیل نیک بخت نیست بی اصل سزای تاج و تخت

3 یک دلیل دیگر آمد قلب پاک گر دلت پاکست نبود هیچ باک

4 نیک بختان را بود رای صواب آنکه بد رایست باشد در عذاب

1 خوف و اندوهست قوت بندگان غم شود بار فرح جویندگان

2 هر کرا نبود بدل اندیشهٔ عاقبت بر پای بیند تیشهٔ

3 از چه موجودی بیندیش ای پسر هر کسی دارد غم خویش ای پسر

4 کرد ایزد مر ترا از نیست هست از برای آنکه باشی حق پرست

1 چارچیز است آنکه بعد از رفتنش از محالاتست باز آوردنش

2 چون حدیثی رفت ناگه بر زبان یا که تیری جست بیرون از کمان

3 باز چون آری حدیث گفته را کس نگرداند قضای رفته را

4 باز کی گردد چو تیر انداختی همچنین عمری که ضایع ساختی

1 ای پسر هر کس که دارد چارچیز چار دیگر هم شود موجود نیز

2 عاقبت رسوای آید از لجاج خشم را نکند پشیمانی علاج

3 بی‌گمان از کبر خیزد دشمنی حاصل آید خواری از کاهل تنی

4 چون لجوجی در میان پیدا شود بنده از شومی او رسوا شود

1 هرکه باشد اهل ایمان ای عزیز پاک دارد چار چیز از چارچیز

2 از حسد اول تو دل را پاک دار خویشتن را بعد از آن مومن شمار

3 پاک دار از کذب و از غیبت زبان تا که ایمانت نیفتد در زیان

4 پاک اگر داری عمل را از ریا شمع ایمان ترا باشد ضیا

1 چار چیزست از کرامتهای حق یاد دارش چون ز من گیری سبق

2 اولا صدق زبانست در سخن بعد از آن حفظ امانت فهم کن

3 پس سخا هست از کرامات الله فضل حق دان گر نظر داری نگاه

4 تا توانی دور باش از سود خوار زانکه هستند دشمنان کردگار

1 اصل ایمان هست شش چیز ای وحید با تو گویم گر بدل خواهی شنید

2 سه از آن شش با یقین خوف و رجاست پس توکل با محبت با حیاست

3 هرکرا نور یقین حاصل بود صاحب ایمان و روشن دل بود

4 هر که خوفی نبود اندر جان او ای پسر باشد ضعیف ایمان او

1 باش دایم ای پسر با یاد حق گر خبر داری ز عدل و داد حق

2 زنده دار از ذکر صبح و شام را در تغافل مگذران ایام را

3 یاد حق آمد غذا این روح را مرهم آمد این دل مجروح را

4 یاد حق گر مونس جانت بود کی هوای کاخ و ایوانت بود

1 چند خصلت آورد خواری بروی با تو گویم گر همی گویی بگوی

2 اول آن باشد که مانند مگس مرد ناخوانده شود مهمان کس

3 هر که مهمان با کسی ناخوانده شد نزد مردم خوار و زار و رانده شد

4 دیگر آن باشد که نادانی رود کتخدای خانهٔ مردی شود