نزهت الاحباب عطار نیشابوری

1 بلبلی از گلستان دور اوفتاد وز غم گل سخت مهجور اوفتاد

2 شب همه شب ناله‌ها میکرد زار صبر از وی کرد عزلت اختیار

3 هیچ آرامش نبودی روز و شب روز و شب بودی میان تاب و تب

4 آه و فریادش بگردون میشدی دم بدم از عشق محزون میشدی

حمد وافر و ثنای متکاثره آفریدگاری را که نوع انسان را بر دیگر حیوانات مرتبت نطق تفضیل کرامت فرموده و زبان ایشان را در قفس دهان عندلیب آسا بگفتار درآورد و آخشیجانرا که ضد یکدیگرند در یک وجود با هم صلح داد جل جلاله و عم نواله و صلوات بیحد و تحیات بی حد از حضرت ربوبیت بروح مطهر و روضهٔ مقدسهٔ معنبر سید کاینات و خلاصهٔ موجودات محمد مصطفی علیه افضل الصلوات و اکمل التحیات و بر اولاد واحباب او باد. ,

بدان ای عزیز که این کتاب را نزهت الاحباب نام نهادیم حق تعالی توفیق رفیق گرداناد و این حکایت عاشق و معشوق یعنی گل و بلبل ومناظرهٔ ایشان و عتاب از طرفین چون بنظر حقیقت بنگری حال اهل دنیا است و معیشت ایشان وبالله التوفیق والیه المرجع و المآب. ,

1 ای پر آتش داشته پیوسته دل هر شکایت کان ز ما داری بهل

2 بار عشق روی ما برجان منه تا نگردی در غم هجران خجل

3 چشم راهی می‌کشم زوتر بیا العجل ای یار زیبا العجل

4 پای ما چون سرو بستان ز انتظار هست یا سودات تا زانو بگل

1 ای چون من صد بنده و چاکر ترا تا بکی باشم چنین غم خور ترا

2 من چنین دور از وصال روی تو باغبان شب تا سحر در بر ترا

3 ای مسلمان بر من مسکین ببخش تا نگوید هیچکس کافر ترا

4 رحمتی کن بر من بی پا و سر تا ببازم جان و دل برسر ترا

1 گفت با بلبل که شادی کن کنون زانکه دولت مر ترا شد رهنمون

2 چون بسی گفتیم از دستان تو گل بیامد بر سر پیمان تو

3 بعد ازین شکرانه می‌باید مرا زانکه کردم درد جانت را دوا

4 گفت معشوقت که از رفته مگوی هرچه ماگفتمم از گفته مگوی

1 سالها بودم ز عشق گل بدرد با دو چشم پر زخون و روی زرد

2 خوش وصالی بُد رخ این باغبان تا چه آمد بر سرش از گرم و سرد

3 برد محبوب مرا از گلستان با دو چشم پر ز خون و روی زرد

4 بعد از این خاک سر کویش بیار بار او بر چشم ما کن همچو گرد

1 یا الهی رحمت آور از کرم جمله را از لطف گردان محترم

2 فیض بخش از فضل بر عطار خویش تا بگوید خاطرش اسرار خویش

3 گر ندارد طاعتی ای ذوالجلال از کرم بخشش بفضل با نوال

4 در حریم وصل او را شاد کن جانش از بند بلا آزاد کن

1 بلبل از باد صبا در بوستان نوحه می‌کردند بهر دوستان

2 مدتی فریاد و زاری در چمن کرد بلبل پیش نسرین و سمن

3 کار دنیا این چنین است ای پسر الحذر از کار دنیا الحذر

4 آمدند آنجا همه مرغان باغ با دل پر درد و با جان بداغ

1 باز برگفتار بلبل شد نسیم همچو شبنم باز بر گل شد نسیم

2 گل صبا را گفت بلبل بیوفاست پیش ما آوردنش عین خطاست

3 مدتی با ارغوان می‌باخت عشق روز چندی یاسمن پرداخت عشق

4 خواهرم را آنکه نرگس نام اوست عاشق او بود کین خوب و نکوست

1 هی که را رنگی بود بی کر و فر بیشکی هر کس برو دارد نظر

2 و آن کس را کاتشی در جان بود آتشش در جان چه باشد کارگر

3 ترک چشمی هر کرا زد ناوکی دارد از دست زمانه در جگر

4 هرچه من با عاشقان کردم بجور گردش ایام آوردش بسر