سالک آمد نه درو عقل ونه هوش از عطار نیشابوری مصیبت نامه 1
1. سالک آمد نه درو عقل ونه هوش
وحشی آسا تنگدل پیش وحوش
بیدلی را بود مالی بر کسی از عطار نیشابوری مصیبت نامه 2
1. بیدلی را بود مالی بر کسی
در تقاضا رنج میدادش بسی
بیدل دیوانهٔ در حال شد از عطار نیشابوری مصیبت نامه 3
1. بیدل دیوانهٔ در حال شد
پیش دکان یکی بقال شد
نازنین میرفت و بس شوریده بود از عطار نیشابوری مصیبت نامه 4
1. نازنین میرفت و بس شوریده بود
گفتی از سرباز خوابی دیده بود
روستائیی بشهر مرو رفت از عطار نیشابوری مصیبت نامه 5
1. روستائیی بشهر مرو رفت
در میان مسجد جامع بخفت
پیش شیخی رفت مردی نامدار از عطار نیشابوری مصیبت نامه 6
1. پیش شیخی رفت مردی نامدار
از سر بی خویشئی بگریست زار
بود ملاحی معمر کار دان از عطار نیشابوری مصیبت نامه 7
1. بود ملاحی معمر کار دان
زو کسی پرسید کای بسیار دان
در میان دشمنان پیری کهن از عطار نیشابوری مصیبت نامه 8
1. در میان دشمنان پیری کهن
دوستی راگفت ای نیکو سخن
دیر میآمد یکی از آب باز از عطار نیشابوری مصیبت نامه 9
1. دیر میآمد یکی از آب باز
صوفیان کرده زفان در وی دراز
کرد ازمکه عمر عزم سفر از عطار نیشابوری مصیبت نامه 10
1. کرد ازمکه عمر عزم سفر
در سرای آبستنی بودش مگر
گفت رکن الدین اکافی مگر از عطار نیشابوری مصیبت نامه 11
1. گفت رکن الدین اکافی مگر
می فشاند اندر سخن روزی گهر
مرتضی را گفت مردی نامور از عطار نیشابوری مصیبت نامه 12
1. مرتضی را گفت مردی نامور
تو چه میدانی بعالم بیشتر