باب سی‏ام: در فراغت نمودن از معشوق در مختارنامه عطار نیشابوری

1 محجوبم و از حجاب من آزادی وز صلح من و عتاب من آزادی

2 من با تو حسابها بسی دارم و تو دایم ز من و حساب من آزادی

1 چون باد ز من می‌گذری چه تْوان کرد چون خاک رهم می‌سپری چه تْوان کرد

2 هرچند که با تو آشنا می‌گردم هرروز تو بیگانه‌تری چه تْوان کرد

1 بی پیش و پسی تو و پس و پیش تراست دوری ز کم و بیش و کم و بیش تراست

2 در خاطر هیچ کسی نیاید هرگز یک ذرّه از آن خوی که از خویش تراست

1 در عشق تو سوختم چه میسازی تو در ششدره ماندهام چه میبازی تو

2 تو کار بسی داری و من عمر اندک کی با من دل سوخته پردازی تو

1 تاکی باشم چو حلقه بر در بی تو با اشکِ چو سیم و رخ چون زر بی تو

2 تو بر سر کار و سر به کار آورده من بر سر خاک و خاک بر سر بی تو

1 هر روز ز نو پردهٔ دیگر سازی تادر پس پرده عشق با خود بازی

2 چون تو نفسی به سر نیائی از خویش هرگز به کسی دگر کجا پردازی

1 ای آمده از شوق تو جان بر لب من چون روز قیامت است بی تو شب من

2 آخر سخنی از من بی دل بشنو تاکی ز خموشی من و یارب من

1 گر در سخنم باتو سخن را چه کنی یا درد نو و عشق کهن را چه کنی

2 با این همه کار و بار و عزت که تراست بی خویشتنی بی سر و بن را چه کنی

1 ای خون شده در غمت دل پاک همه ز هر غم عشق تست تریاک همه

2 اول همه را ز عشق خود خاک کنی وانگاه به باد بردهی خاک همه

1 اندهگن توییم از دیری گاه در ما نگر، ای مرا ز اندوه پناه

2 کانها که به حسن گوی بردند زماه کردند در اندوهگن خویش نگاه