باب هفدهم: در بیان خاصیت خموشی گزیدن در مختارنامه عطار نیشابوری

1 در عالم توحید به کس هیچ مگوی در سینه نگه دار نفس هیچ مگوی

2 اینجاست کسی کسی که هر کانجا شد هیچ است همه از همه پس هیچ مگوی

1 تا چند زنی ای دلِ برخاسته جوش در پردهٔ خون نشین و خونی مینوش

2 بگشای نظر ببین که یک یک ذرّه چون میگریند و جمله بنشسته خموش

1 هر چند که نیست هیچ از حق خالی سر در کش و دم مزن چرا مینالی

2 کان را که فرو شود به گنجی پایی سر بر سرِ آن گنج بُرَندش حالی

1 ذوق شکر از چشیدن آمد حاصل بحثی که نه از شنیدن آمد حاصل

2 آنرا که به جانان سر موئی پیوست جاوید زبان بریدن آمد حاصل

1 تا کی زنی ای دل خسته جوش در پردهٔ خود نشین و خونی مفروش

2 بگشای نظر ببین که یک یک ذرّه خون میگریند جمله بنشسته خموش

1 تا چشم ز دیدارِ جهان در بستیم وز بهرِ گریختن میان دربستیم

2 خوردیم غمِ عشق و فغان دربستیم چون اهل ندیدیم زبان دربستیم