ماییم که نیست غیر از عطار نیشابوری مختارنامه 1
1. ماییم که نیست غیر ما، اینْت کمال!
مشغول جمال خویشتن، اینْت جمال!
...
چون ما به وجود خود از عطار نیشابوری مختارنامه 2
1. چون ما به وجود خود هویدا باشیم
چون ما به وجود خود هویدا باشیم
...
ما را باشی بهْ که از عطار نیشابوری مختارنامه 3
1. ما را باشی بهْ که هوا را باشی
وین خلقِ ضعیفِ مبتلا را باشی
...
عمرت که میان جان از عطار نیشابوری مختارنامه 4
1. عمرت که میان جان و تن گرداند
یا قطرهٔ تو دُرِّ عدن گرداند
...
با خویش همیشه عشقِ از عطار نیشابوری مختارنامه 5
1. با خویش همیشه عشقِ خود میبازیم
وز خویشتن و جمالِ خود مینازیم
...
از عالمِ بیچون از عطار نیشابوری مختارنامه 6
1. از عالمِ بیچون به سکون باید شد
خود را سوی خویش رهنمون باید شد
...
ماییم که جز درگهِ از عطار نیشابوری مختارنامه 7
1. ماییم که جز درگهِ ما درگه نیست
گرچه همه ماییم کسی آگه نیست
...
ای آن که بلی گوی از عطار نیشابوری مختارنامه 8
1. ای آن که بلی گوی الست از مایی
در هر دو جهان بلند و پست از مایی
...
آن چیز کزو عالم از عطار نیشابوری مختارنامه 9
1. آن چیز کزو عالم و آدم بینم
در هجده هزار عالم آن کم بینم
...
ماییم که با ما از عطار نیشابوری مختارنامه 10
1. ماییم که با ما نبود هیچ روا
چون هیچ نباشد نبود هیچ سزا
...
با اینهمه اختلاف از عطار نیشابوری مختارنامه 11
1. با اینهمه اختلاف و تمییز که هست
ماییم همه جز همه آن نیز که هست
...
بس سرکش را کز سر از عطار نیشابوری مختارنامه 12
1. بس سرکش را کز سر مویی کُشتم
و آلوده نشد به خونِ کس انگشتم
...