باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید در مختارنامه عطار نیشابوری

1 ماییم که نیست غیر ما، اینْت کمال! مشغول جمال خویشتن، اینْت جمال!

2 میپنداری ما به تو اندر نگریم خود کی بینیم غیر خود، اینْت محال!

1 ماییم که جز درگهِ ما درگه نیست گرچه همه ماییم کسی آگه نیست

2 از خود تو به صد هزار فرسنگی دور وز هستی ما، تا به تو، مویی ره نیست

1 گر هست دلی، ز عشق، دیوانه به است چه عشق افسانه به است

2 روزی دو ز خانه رخت بردیم برون با خانه شدیم زانکه هم خانه به است