بخش سوم در الهی نامه عطار نیشابوری

1 یکی ترسای تاجر بود پر سیم که او را خواجگی بودی در اقلیم

2 یکی زیبا پسر او را چنان بود که آن ترسا بچه شمع جهان بود

3 بنفشه زلف مشک افشان ازو یافت گل نازک لب خندان ازو یافت

4 نقابش چون ز رخ باز اوفتادی بشب در روز آغاز اوفتادی

1 چنین خواندم که در محشر جوانی درآید وز خدا خواهد امانی

2 بغایت جُرمِ او بسیار باشد ولی قاضی فضلش یار باشد

3 ملایک می‌کنند آنجا شتابش که پیش آرند در دوزخ عذابش

4 همی حالی خطاب آید ز درگاه که از چه می‌کشید او را درین راه

1 کرد حاتم را سؤال آن مرد خام کز کجا آری تو هر روزی طعام

2 گفت حاتم تا که جان دارم بجای هست قوت من ز انبان خدای

3 مرد گفتش تو بسالوس و برنگ میکنی مال مسلمانان بچنگ

4 روز و شب مال مسلمانان بری چون بخوردی عاقبت را ننگری

1 سالک همچون موکل بر سری پیش میکائیل شد چون مضطری

2 گفت ای فرمانده هر مخزنی بی تو نتوان خورد هرگز ارزنی

3 ای مفاتیح جهان در دست تو حامل عرشی و کرسی پست تو

4 ابر و باران قطرهٔ عمان تست رزق و روزی ریزه از خوان تست

1 بود اندر عهد موسی کلیم برخ اسود بیدلی با دل دو نیم

2 آنچنان سر سبزئی در برخ بود کز سوادش چهرهٔ دین سرخ بود

3 شد تبه بر آل اسرائیل کار زانکه آمد خشک سالی آشکار

4 سایه میافکند قحطی سهمناک خواستند افتاد خلقی در هلاک

1 در رهی میرفت محمود از پگاه در میان راه خلقی دید شاه

2 آن یکی را زار میآویختند سرنگون از دار میآویختند

3 چون نظر افتاد بر وی شاه را خواست او مر عزم کردن راه را

4 مرد حالی بانگ زد از زیر دار گفت میبینند خلقم ده هزار

1 کاملی گفتست در راه خدای هست بی حد رنجهای دلربای

2 وی عجب از هیبت این کار تو میگریزی در پس دیوار تو

3 گر شراب لطف او خواهی بجام قطع کن وادی قهر او تمام

4 زانکه تا این نبودت آن نبودت بی بلا ودرد درمان نبودت