رباعیات در دیوان اشعار اسیری لاهیجی

1 ای دل تو اگر باده عشقش نوشی باید که غمش بعالمی نفروشی

2 هر لحظه اگر وصال او دست دهد چون اهل فراق در رهش میکوشی

1 ای دل به غم فراق دایم خونی وی جان بامید وصل جانان چونی

2 شوقت همه روزه بیشتر میگردد زان رو که بعشق هر زمان افزونی

1 مائیم اسیر دام گیسوی کسی سودائی زلف عنبرین بوی کسی

2 ذرات جهان شده گرفتار چو من در قید کمند حلقه موی کسی

1 تا سنبل زلف تو برآشفت بروی خلق از پی جست وجو شده کوی بکوی

2 خواهی نشود واقف اسرار تو کس عارف که ترا بدید گفتی که مگوی

1 بحرست مرا جام می و حق ساقی مستی ز شراب نور وجه باقی

2 هر لحظه هزار بحر می نوشیدم سیراب نشد جان من از مشتاقی

1 ای در دل هر ذره ز تو سودائی از مهر جمال تو جهان شیدائی

2 مست از می وصل تو چنانم که دگر از هستی خویش نیستم پروائی

1 تا مستی هستیت نگردد لاشی از جام وصال او کجا نوشی می

2 تا در نظرت نقش توئی می ماند در کوی حقیقت نبری هرگز پی