اسرار الشهود اسیری لاهیجی

1 عارف حق بوتراب نخشبی آنکه بود او عارف علم نبی

2 گفت اکنون هست بیشک هشت سال تا که از فضل خدای ذوالجلال

3 خود ندادم هیچ چیزی من به کس نی ز کس چیزی گرفتم یک نفس

4 آن یکی گفتش چگونه باشد این شرح این را بازگو ای شیخ دین

1 پیر بغدادی جنید نامدار آن انیس حضرت پرودگار

2 آنکه در فضل و کمال معنوی بی نظیری بود گر واقف شوی

3 گفت سی سالست تا گوید سخن از زبان من خدا دایم به من

4 هستی من نیست خود اندر میان از جنید اینجا نمی یابم نشان

1 از خدا تبلی السر ائر می شنو روز و شب جز در پی نیکی مرو

2 هر که نیکی می کند با خاص و عام اوست از قول نبی خیر الانام

3 بد مباش و بد مگوی و بد مکن چون چنین کردی تویی مقصود کن

4 وانکه بد کردار باشد در جهان اوست شر الناس این نیکو بدان

1 عیسی مریم که روح اللّه بود وز همه اسرار حق آگاه بود

2 گفت با امت بگویید ای گروه علم در دریاست یا در دشت و کوه

3 یا ز بالای فلک یا زیر خاک تا شوی گاهی زبر گاهی مغاک

4 علم در جان و دلت بسرشته اند تخم دانش در زمینت کشته اند

1 یک جوانی دلربایی ماهرو مشت می زد سخت بر روی دو تو

2 هر زمان می زد طپانچه بر رخش دم نمی زد پیر اندر پاسخش

3 منع کردندش بسی سودی نداشت گفتن بسیار بهبودی نداشت

4 هر یکی گفتی جوان شرمیت نیست باز گو کآخر گناه پیر چیست

1 شیخ ذوالنون مقتدای خاص و عام آن انیس حضرت رب الانام

2 آنکه او از جان و دل آگاه بود رهنمای رهروان راه بود

3 گفت یک روزی در ایام سفر می شدم در بادیه بی پا و سر

4 کوه و صحرا جملگی پر برف بود هیچ جا روی زمین خالی نبود

1 پیر بسطامی چو در میدان شتافت در مقام قرب جانان راه یافت

2 آمد الهامش که ای خاص اله هر چه می ‌‌ خواهی دلت از من بخواه

3 پیر گفتا نیست ما را هیچ خواست عاشقان را چون تو مطلوبی کجاست

4 نیست بی تو صبر و آرامی مرا من ترا خواهم ترا خواهم ترا

1 چار کون آمد ممات سالکان آن یکی ابیض دوم اسود بدان

2 پس سیوم اخضر چهارم احمرست شرح هر یک گر بگویم بهترست

3 موت ابیض جوع آمد زان سبب که صفا یابد دل از وی بس عجب

4 هر که دایم بهر حق او گرسنه است شد منور باطنش وین روشن است

1 گفت چون سلطان ملک معنوی ابن ادهم مقتدای متقی

2 ترک ملک بلخ و جاه و سلطنت کرد و روی آورد سوی معرفت

3 مدتی در کوه نیشابور بود پس از آنجا رفت سوی مکه زود

4 شد مجاور در حرم آن شاه دین تا که شد آخر امام المتقین