صنما ما ز ره دور و دراز آمدهایم از نیشابوری غزل 37
1. صنما ما ز ره دور و دراز آمدهایم
بهسر کوی تو با درد و نیاز آمدهایم
1. صنما ما ز ره دور و دراز آمدهایم
بهسر کوی تو با درد و نیاز آمدهایم
1. آفتاب اندر شرف شد بر جهان فرمانروا
کرد دیگرگون زمین و کرد دیگرسان هوا
1. گر نور مه و روشنی شمع توراست
پس سوزش وکاهش من از بهر چراست
1. مخوان فسانهٔ افراسیاب تورانی
مگوی قصهٔ اسفندیار ایرانی
امیر معزی نیشابوری یکی از شاعران نامدار ادبیات فارسی است که در قرن 5 هجری در ایران زندگی میکرد. آثار او نمایانگر فرهنگ، اندیشه و زیباییشناسی دوران خویش است و همچنان در دل علاقهمندان به شعر فارسی جایگاه ویژهای دارد.
شعرهای امیر معزی نیشابوری معمولاً مضامینی چون عشق، عرفان، اخلاق، دین و مسائل اجتماعی را در بر میگیرند. او با بهرهگیری از زبان فاخر و تصاویری بدیع، توانسته است احساسات انسانی را به شکلی عمیق و اثرگذار بیان کند.
در منابع تاریخی آمده است: امیرالشعراء ابوعبداﷲ محمد معزی نیشابوری فرزند امیرالشعراء عبدالملک برهانی نیشابوری از شاعران دربار الب ارسلان بود.
در سایت شعرنوش میتوانید مجموعهای از غزلیات، قصاید و سایر اشعار امیر معزی نیشابوری را با دستهبندیهای مختلف مطالعه و مرور کنید.