مفردات در دیوان اشعار اثیر اخسیکتی

1 از زلف تو صد هزار منزل تا روی تو وسمه خطرناک

1 یاد لب تو در شب تاریک میکنم اندیشه بین که باز چه باریک میکنم

1 ز نان و آب که اصل حیات آدمی اند ملال گیرد چون بگذرد ز اندازه

1 کس چه داند که میانی و دهانی داری گر نبندی کمر ای دلبر و لب نگشائی

1 ای صورت تو آیت زیبائی و خوشی وی قامت تو غایت رعنائی و کشی

2 صورت نیافت عقل تو عقل مصوری گر نقش جان ندید تو جان منقشی

1 طنز کنی هر زمان که از تو چه دارم آه از آن شوخ دیدگان که توداری

1 سوزی است مرا در دل اما نه چنان سوزی سوزی که وجود من بر باد دهد روزی