صنف پنجم که چنگ است و کم بر است در رباعیات گنجفه اهلی شیرازی

1 این کز تو نصیب من دل تنگ بس است خون جگرم باده گلرنگ بس است

2 با ناله خود ز زهره کی یاد کنم یک بزم مرا نوای یک چنگ بس است

1 ای آهوی تو انیس مجنون دلم پر خون ز غمت درون و بیرون دلم

2 من صید زبونم ز غمت شیر صفت دایم زده پنج چنگ در خون