صنف دوم که زر سفید است و بیش بر است در رباعیات گنجفه اهلی شیرازی

1 ای کز تو پری رخان صفا یافته اند صد خسته دل از لبت شفا یافته اند

2 از چرخ فلک سرمه و مهر گذشت از خاک درت دو تنگه تا یافته اند

1 ای آنکه ز شوق آهویت مجنونم درویش توام ز پادشه افزونم

2 من رند و شرابخواره آسوده ز گنج یک تنگه اگر مرا بود قارونم