سرودهای وطنی در دیوان اشعار ادیب الممالک فراهانی

1 در طرب آئید مهان مجلس ملی شده باز سینه سینای جهان طور تجلی شده باز

2 بیایید بیایید که انده سپری شد صف باغ و صف راغ پر از حور و پری شد

3 یارب این مجلس ما خوب شود شه به چشم همه محبوب شود

4 بگویید بگویید خلق چاره نمایاد دل دشمن بدخواه خدا پاره نمایاد

1 مال دنیی و مذهبی وطنی من به عزتی به سکنی

2 اذا انتمی منتم الی احد فانتی منتم الی وطنی

3 وطنی ما اصفاک وطنی ما احلاک ما احسنک ما ازینک انت حبیبی وطنی انت طبیبی وطنی

4 ای وطن نازنین و قصر کیان قصر کیانی و رفته میان

1 ای کاخ بهارستان سقفت ز چه وارون شد ای رشک نگارستان خاکت ز چه پرخون شد

2 عیسای خرد بردار، شد از ستم اشرار موسای عدالت خوار، از دولت قارون شد

3 تو بارگه دادی، کی در خور بیدادی چون کار تو آزادی افکار تو قانون شد

4 آوخ که ز استبداد قانون تو شد برباد تقدیر چنین افتاد اوضاع دگرگون شد

1 ز راه کرم ای نسیم سحرگه سوی پارسا گرد بگذر از این ره

2 به سیروس از ما بگوی کای شهنشه چرا گشتی از حال این ملک غافل

3 که گشته چنین خراب و تبه، فتاده ز غم رعیت شده، بحال پریش و به روز سیه

4 ز برای خدا، ز طریق وفا، بنگر سوی ما که جهان به ما، شده چون قفس، به گلو رسیده همی نفس